پاییز پاییز پاییز نقطه سر خط

همه چی از همین نقطه های سر خط شروع شد

من دوست دارم نقطه سر خط

تو دوستم نداری بازم نقطه سر خط

همیشه روزای آخر پاییز که میشه دلشوره میگرم از اینکه هوای شهر پر میشه از بوی عطرت،

عطر خندهات نفس هات، آخ آخ خندهات آخه جز صدا بوی عطر زنده بودن رو دارن،

از عطر نفستم که نمیشه حرف زد چون دارم تو هواش نفس میزنمو زندگی میکنم ...

میبینی فاصله ی بینمون چقدر کمه، اونقدر کم که به اندازه ی بدهکار شدن آغوشامون بهم داره پاییزم تموم میشه تموم ...

اصلا مگه برای یه درخت خشک شده، جز اینکه شاخه هاش نشکنه فرقیم میکنه کدوم فصل داره میره و میاد، عزیزم من شکستم اما تو باور نکن...

تو این روز آخر پاییز مگه چیزی مهمتر از اینم هست که میخوام چند ثانیه بیشتر کنارت نفس بکشم و چند ثانیه بیشتر با چشمام دنبالت راه بیفتمو مواظبت باشم ...

کل امروز دل دل میکردم بهت بگم چی سرم اومده، اما ترسیدم باورت نشه،

ولی این بارو باور کن عزیزم، بعد از اینکه از چشمات افتادم انقدر تو خیالم،

روی برگای همون درختایی که یه روزی سایش رو سرمون بود،

دستاتو گرفتمو باهات قدم زدم که دیگه از پا ام افتادم، مگه یه آدم چقد توان تجربه کردن سقوطو داره،

ویرونم از این تجربه از این با تو بودنای پوشالی ...

اصلا گذشته ها رو بیخیال، از این به بعدش لااقل اگه مرهم نیستی بیا زخم نباش،

این تن پُر از زخمای خاطرهای تو ان ،

ولی راستشو بخوای هنوزم همون شال گردنی رو که خودت دور گردنم انداختی دوست دارم ...

اصلا باشه همه چی تموم من، تو، پاییز با اون انقلابی که تو سرم قرار بود این تن خشکیده رو بهار کنه و اسمش بشه انقلاب مبتلا شدنت به من اما زمستونش کردو اسمش شد انقلاب زمستونی،

اخ که ای کاش امشب اونقدر برف بباره که ردپاتو گم کنم هر چند که تو این انقلاب میشم یه عابر پیاده بدون مقصد تو خیابونای تهرون؛ تو ام دعا کن که اگه برف نبارید لااقل انقدی باد بیاد که بوی عطرتو با خودش ببره،

ببره اون دور دورا و بشی ستاره سهیل دنیام شاید اینجوری نقطه بیاد سر خط ...

این روزا خیلی خسته ام هرکسی از راه میرسه میگه جات خالیه انگاری همه یادشون رفته منم آدمم،

همه بجای حال خودم حال تو رو ازم میپرسن ...

گفتن نداره امشب که پاییز تموم بشه سرما میزنه تو خونمون ،

به گلدونایی که امیدشون با نیومدنت پرپر میشه امشب بیشتر وقت هست خودتو بهمون برسونی ما منتظرتیم ...

من، خونه...من، گلدونا...من، قاب عکسا...

من، آره من با کل دنیام امشب منتظریم تا بیای برامون حافظ بخونی،

ما منتظرتیم باور کن ...

من دوست دارم نقطه سرخط .

تو ام دوسم داشته باش نقطه سرخط .