بعضی آدما قدرت عجیبی دارن، حضورشون رو میشه تو هر حالو مکانی حس ‌کرد ...

مهم تر از همه اینه که این آدما به تعداد کل آدمای دنیا وجود دارن، یعنی هر نفر ینفرو داره که فقط باید پیداش کنه ...

ماها گُم کرده و گُم شده به دنیا میایم، یعنی خودمون باید دست بجنبونیم گم کردمونو پیدا کنیم تا پیدا شیم !

این آدما فقط یبار پیدا میشن برای همین نباید گُم بشن چون آدم تا آخر دنیا خودشو گم میکنه ...

هیچ ارتفاعی تو دنیا بلندتر از نگاه اونی که دوستش داریم نیست و بدست اوردن بقیه ی بلندی های زندگی تاریخ مصرف دارن

یعنی لذت بردن از بدست آوردن هر بلندی و موفقیت یه تاریخ مصرف داره و تا یه حدی میشه باهاش خندید و راضی بود جز بدست آوردن ارتفاع نگاه کسی که پیداش کردیم و دوسش داریم ...

برای همین اگر گُم شدتونو پیدا کردین سخت دوستش داشته باشین چون بقول روزبه بمانی: جای کسی با هیچ کس پر کردنی نیست ...