به راه افتاده طوفان های بنیان برکنی در من

تو را میخواهد امشب سرکشی های زنی در من

به راه افتاده است از چاله تا فتحِ دهانِ چاه

هوس کرده تو را امشب، زنِ تَر دامنی در من

تو را آنقدر می خواهم که از پرهیز می افتند

به یادَت دکمه های عاصیِ پیراهنی در من...

تنِ آتشفشانم تن به یخبندان نخواهد داد

که جوشیده است صدها چشمه ی نوشیدنی در من

جهانت را جهنم هم کند این سیب، می ارزد

که چیدن دارد این ممنوعه ی دلبستنی در من

ببین خشکیده خونِ سردِ جفتم روی دستانم

به راه افتاده دِشنه مثلِ دستِ دشمنی در من

تنم سَرخورده از سوزِ زمستان های پِی در پِی

ببین با هر بهار آتش گرفته خِرمنی در من

من از جنگ هزاران ساله بر میگردم و مانده

از آن اندوهِ بی پایان تنِ آبِستنی در من

نپرهیز از دَمِ طوفان که این طوفانِ مردافکن

به راه افتاده بعد از دفنِ مردی آهنی در من...