چه کردی با خودت چاوش خونِ خاکِ بی زائر

چه کردی با خودت بغضِ خیابونای بی عابر

موذن زاده داره رو مزارت نوحه میخونه

چه کردی با خودت آوازه خونِ شهرِ بی شاعر

چه دردی میکشه عاشق فقط پاییز میدونه

خراسون از چه میناله فقط چنگیز میدونه

عذاب هرزه رویی رو گل جالیز میدونه

موذن زاده داره رو مزارت نوحه میخونه

منو بعد تو بادای پریشون خون بغل کردن

گلِ طوفان شدم موجِ منو اوجِ غزل کردن

وجودم آش و لاشِ انفجارای دمادم شد

پس از تو روی من بمبای خنثی هم عمل کردن

نگاه کن من همون کوهم که روزی پرپرم کردی

دلِ آتیش زبونم کو چرا خاکسترم کردی

نگاه کن این همون کوهه که آخر پرپرش کردی

چرا خاکسترش کردی چرا خاکسترش کردی

گمونم واژه ها مغزِ منو میدون مین کردن

نگو تو جُمجُمم افرادِ اِسْتالین کمین کردن

حلالم کن تو اِی پایِ جنونِ سر به دارِ من

که دیدارِ تو ممکن نیست حتی بر مزار من