خوشبحالِ تو که رویاتو بغل کردی رفیق!

ماکه مجبور شدیم از آرزو نگیم دیگه

اونقَدَر اینجا اسیری کشیدیم،فقط‌می‌خوایم

دورِ آزادی بخوابیم‌و بلن نشیم دیگه

خوشبحالِ تو که رویاتو بغل کردی رفیق!

ما که آرزو به دل آخرِ شب برگشتیم

مثِ کلِّ زندگیت رو به جلو بازی کن

ما که مجبور شدیم و به عقب برگشتیم!

اگه بغضه تو چشایِ همه‌مون

اگه حسرت تو دلِ ایرانه

اگه خشکه دهنِ خوزستان

اگه غم تو نفس تهرانه

بازم استکان‌مونو همه بالا میاریم

به سلامتیِ جنگ

به سلامتیِ سرداری که سنگربانه!

تو که اونجا مثِ اسپندِ رو آتیش شدی

همه فریاد زدیم "کور بشه چشمِ حسود"

باز تنهاییِ نسل‌مونو پیوند زدیم

به یه عکسِ دسته‌جمعی وسطِ گریه‌و دود...

اگه داغِ نرسیدن تورو سوزوند نترس!

اگه حسرت رو دلِ تموم‌مون موند نترس!

از صدای سرد ویخ بسته‌ی استادیومی

که سرودمونو آخرین دفه خوند نترس!

اگه بغضه تو چشایِ همه‌مون

اگه حسرت تو دلِ ایرانه

اگه خشکه دهنِ خوزستان

اگه غم تو نفسِ تهرانه

بازم استکان‌مونو همه بالا میاریم

به سلامتیِ جنگ...

به سلامتیِ سرداری که سنگربانه...