شانه ام در اختیارت تکیه گاهت می شوم

مونس و تسکین درد گاه گاهت می شوم

روزها خورشید را می آورم در خانه ات

شب که آمد عاشق رخسار ماهت می شوم

می نشینی رو به رویم غرق در من می شوی

می نشینم روبه رو غرق نگاهت می شوم

عاشقی را در زلیخا بودنم باور کنی

همنشین لحظه های قعر چاهت می شوم

راه را هموار می سازم برایت یوسفم

چشم روشن می کنم فانوس راهت می شوم

دست های من بدون ادعا پل می شوند

رد شو از سیلاب غم پشت و پناهت می شوم