ADS
ADS

ﯾﻜﯽ ﺑﻮﺩ ﯾﻜﯽ ﻧﺒﻮﺩ، ﺯﯾﺮِ ﮔﻨﺒﺪِ ﻛﺒﻮﺩ

ﻟﺨﺖ ﻭ ﻋﻮﺭْ ﺗﻨﮓِ ﻏﺮﻭﺏ ﺳﻪ ﺗﺎ ﭘﺮﯼ نشسته ﺑﻮﺩ


ﺯﺍﺭ ﻭ ﺯﺍﺭ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﻛﺮﺩﻥ ﭘﺮﯾﺎ

ﻣﺚِ ﺍﺑﺮﺍﯼ ﺑﺎﻫﺎﺭ ، ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﻛﺮﺩﻥ ﭘﺮﯾﺎ


گیسشون ﻗﺪِّ ﻛﻤﻮﻥ، ﺭﻧﮓِ ﺷَﺒَﻖْ


ﺍﺯ ﻛﻤﻮﻥ ﺑُﻠﻦْ ﺗَﺮَﻙ

ﺍﺯ ﺷَﺒَﻖ ﻣِﺸﻜﯽ ﺗﺮَﻙ


رو به رو ﺷﻮﻥ ﺗﻮ ﺍُﻓﻖْ ﺷﻬﺮِ ﻏﻼﻣﺎﯼ ﺍﺳﯿﺮ

پشتشون ﺳﺮﺩ ﻭ ﺳﯿﺎ ﻗﻠﻌﻪ ی ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ی ﭘﯿﺮ


ﺍﺯ ﺍﻓﻖ ﺟﯿﺮﯾﻨﮓْ ﺟﯿﺮﯾﻨﮓْ ﺻﺪﺍﯼِ ﺯﻧﺠﯿﺮ ﻣﯽ ﺍﻭﻣﺪ

ﺍﺯ ﻋﻘﺐْ ﺍﺯ ﺗﻮﯼ ﺑﺮﺝْ ناله ی ﺷﺒﮕﯿﺮ ﻣﯽ ﺍﻭﻣﺪ


ﭘﺮﯾﺎ ! ﮔﺸﻨﻪ ﺗﻮﻧﻪ؟

ﭘﺮﯾﺎ ! ﺗﺸﻨﻪ ﺗﻮﻧﻪ؟


ﭘﺮﯾﺎ ! ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪﯾﻦ؟

ﻣﺮﻍِ ﭘﺮ بسته ﺷﺪﯾﻦ؟


ﭼﯿﻪ ﺍﯾﻦ ﻫﺎﯼ ﻫﺎیِتون؟

ﮔﺮﯾﻪ ﺗﻮﻥ ﻭﺍﯼ وایِتون؟


ﭘﺮﯾﺎ ﻫﯿﭽﯽ ﻧﮕﻔﺘﻦ، ﺯﺍﺭ ﻭ ﺯﺍﺭ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯿﻜﺮﺩﻥ ﭘﺮﯾﺎ!

ﻣﺚِ ﺍَﺑﺮﺍﯼ ﺑﺎﻫﺎﺭ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﻛﺮﺩﻥ ﭘﺮﯾﺎ!

*** *** *** *** *** ***


ﭘﺮﯾﺎﯼ ﻧﺎﺯﻧﯿﻦ

چتونه ﺯﺍﺭ ﻣﯽ ﺯﻧﯿﻦ؟


ﺗﻮﯼ ﺍﯾﻦ ﺻﺤﺮﺍﯼ ﺩﻭﺭ، ﺗﻮﯼ ﺍﯾﻦ ﺗﻨﮓِ ﻏﺮﻭﺏ


ﻧﻤﯽ ﮔﯿﻦ ﺑﺮﻑ ﻣﯿﺎﺩ؟

ﻧﻤﯽ ﮔﯿﻦ ﺑﺎﺭﻭﻥ ﻣﯿﺎﺩ؟


ﻧﻤﯽ ﮔﯿﻦ ﮔﺮﮔﻪ ﻣﯿﺎﺩ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﺩﺗﻮﻥ؟

ﻧﻤﯽ ﮔﯿﻦ ﺩﯾﺒﻪ ﻣﯿﺎﺩ ﯾﻪ ﻟﻘﻤﻪ ﺧﺎﻡ ﻣﯽ ﻛﻨﺪﺗﻮﻥ؟


ﻧﻤﯽ ﺗﺮﺳﯿﻦ ﭘﺮﯾﺎ؟

ﻧﻤﯿﺎﯾﻦ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﻣﺎ؟


ﺷﻬﺮ ﻣﺎ ﺻﺪﺍﺵ ﻣﯿﺎﺩ

ﺻﺪﺍﯼ ﺯﻧﺠﯿﺮﺍﺵ ﻣﯿﺎﺩ


ﭘﺮﯾﺎ ! ﻗﺪِ ﺭﺷﯿﺪﻡ ﺑﺒﯿﻨﯿﻦ

ﺍﺳﺐِ ﺳﻔﯿﺪﻡ ﺑﺒﯿﻨﯿﻦ


ﺍﺳﺐ سفیدِ ﻧﻘﺮﻩ ﻧَﻞ

ﯾﺎﻝ ﻭ ﺩﻣﺶ ﺭﻧﮓِ ﻋﺴﻞ


ﻣﺮْﻛﺐِ ﺻَﺮﺻَﺮ ﺗَﻚِ ﻣﻦ

ﺁﻫﻮﯼِ ﺁﻫﻦْ ﺭَﮒِ ﻣﻦ


ﮔﺮﺩﻥ ﻭ ﺳﺎﻗﺶ ﺑﺒﯿﻨﯿﻦ

ﺑﺎﺩِ ﺩﻣﺎﻏﺶ ﺑﺒﯿﻨﯿﻦ


ﺍﻣﺸﺐ ﺗﻮ ﺷﻬﺮْ ﭼﺮﺍﻏﻮﻧﻪ

ﺧﻮﻧﻪ ی ﺩﯾﺒﺎ ﺩﺍﻏﻮﻧﻪ


ﻣﺮﺩﻡِ ﺩِﻩ ﻣﻬﻤﻮﻥِ ﻣﺎﻥ

ﺑﺎ ﺩﺍﻣﺐ ﻭ ﺩﻭﻣﺐْ ﺑﻪ ﺷﻬﺮْ ﻣﯿﺎﻥ


ﺩﺍﺭﯾﻪ ﻭ دُمبَک ﻣﯽ ﺯﻧﻦ

ﻣﯽ ﺭﻗﺼﻦ ﻭ ﻣﯽ ﺭﻗﺼﻮﻧﻦ


ﻏﻨﭽﻪ ی ﺧﻨﺪﻭﻥ ﻣﯽ ﺭﯾﺰﻥ

ﻧُﻘﻞِ ﺑﯿﺎﺑﻮﻥ ﻣﯽ ﺭﯾﺰﻥ


ﻫﺎﯼ ﻣﯽ ﻛِﺸﻦ

ﻫﻮﯼ ﻣﯽ ﻛِﺸﻦ


ﺷﻬﺮ ﺟﺎﯼ ﻣﺎ ﺷﺪ

"ﻋﯿﺪ ﻣﺮﺩﻣﺎﺱ، ﺩﯾﺐْ ﮔِﻠﻪ ﺩﺍﺭﻩ

ﺩﻧﯿﺎ ﻣﺎﻝ ﻣﺎﺱ، ﺩﯾﺐْ ﮔِﻠﻪ ﺩﺍﺭﻩ

ﺳﻔﯿﺪﯼ ﭘﺎﺩﺷﺎﺱ، ﺩﯾﺐْ ﮔِﻠﻪ ﺩﺍﺭﻩ

ﺳﯿﺎﻫﯽ ﺭﻭ ﺳﯿﺎﺱ، ﺩﯾﺐْ ﮔِﻠﻪ ﺩﺍﺭﻩ"

*** *** *** *** *** ***


ﭘﺮﯾﺎ! ﺩﯾﮕﻪ ﺗُﻮکِ ﺭﻭﺯ ﺷﯿﻜﺴّﻪ

ﺩﺭﺍﯼ ﻗﻠﻌﻪ ﺑﺴّﻪ


ﺍﮔﻪ ﺗﺎ ﺯﻭﺩﻩ ﺑُﻠﻦ ﺷﯿﻦ

ﺳﻮﺍﺭِ ﺍﺳﺐ ﻣﻦ ﺷﯿﻦ


ﻣﯽ ﺭﺳﯿﻢ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﻣﺮﺩﻡ، ﺑﺒﯿﻨﯿﻦ : ﺻﺪﺍﺵ ﻣﯿﺎﺩ

ﺟﯿﻨﮓ ﻭ ﺟﯿﻨﮓِ ﺭﯾﺨﺘﻦِ ﺯﻧﺠﯿﺮِ ﺑﺮﺩﻩ ﻫﺎﺵ ﻣﯿﺎﺩ


ﺁﺭﻩ ! ﺯﻧﺠﯿﺮﺍﯼ ﮔﺮﻭﻥ، ﺣﻠﻘﻪ ﺑﻪ ﺣﻠﻘﻪ، ﻻﺑﻪ ﻻ

ﻣﯽ ﺭﯾﺰن ﺯِ ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎ


ﭘﻮﺳﯿﺪﻩ ﻥ، ﭘﺎﺭﻩ ﻣﯽ ﺷﻦ

ﺩﯾﺒﺎ ﺑﯿﭽﺎﺭﻩ ﻣﯿﺸﻦ


ﺳﺮ ﺑﻪ ﺟﻨﮕﻞ ﺑﺬﺍﺭﻥ، ﺟﻨﮕﻠﻮ ﺧﺎﺭﺯﺍﺭ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻦ

ﺳﺮ ﺑﻪ ﺻﺤﺮﺍ ﺑﺬﺍﺭﻥ، ﻛﻮﯾﺮ ﻭ ﻧﻤﻚ ﺯﺍﺭ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻦ


ﻋﻮﺿﺶ ﺗﻮ ﺷﻬﺮِ ﻣﺎ

ﺁﺥ ! ﻧﻤﯽ ﺩﻭﻧﯿﻦ ﭘﺮﯾﺎ


ﺩﺭِ ﺑُﺮﺟﺎ ﻭﺍ ﻣﯽ ﺷﻦ

ﺑَﺮﺩﻩ ﺩﺍﺭﺍ ﺭﺳﻮﺍ ﻣﯽ ﺷﻦ


ﻏﻠﻮﻣﺎ ﺁﺯﺍﺩ ﻣﯽ ﺷﻦ

ﻭﯾﺮﻭﻧﻪ ﻫﺎ ﺁﺑﺎﺩ ﻣﯽ ﺷﻦ


ﻫﺮ ﻛﯽ ﻛﻪ ﻏﺼﻪ ﺩﺍﺭﻩ

ﻏﻤﺸﻮ ﺯﻣﯿﻦ ﻣﯿﺬﺍﺭﻩ


ﻗﺎﻟﯽ ﻣﯽ ﺷﻦ ﺣﺼﯿﺮﺍ

ﺁﺯﺍﺩ ﻣﯽ ﺷﻦ ﺍﺳﯿﺮﺍ


ﺍﺳﯿﺮﺍ ﻛﯿﻨﻪ ﺩﺍﺭﻥ

داسِشونو ﻭَﺭ ﻣﯽ دارن


ﺳِﯿﻞ ﻣﯽ ﺷﻦ ، شُر شُر شُر

آتیش میشن ، گُر گُر گُر


ﺗﻮ ﻗﻠﺐِ ﺷﺐ ﻛﻪ ﺑَﺪ ﮔِﻠﻪ

ﺁﺗﯿﺶ ﺑﺎﺯﯼ ﭼﻪ ﺧﻮشکِله


ﺁﺗﯿﺶ ! ﺁﺗﯿﺶ ! ﭼﻪ ﺧﻮﺑﻪ

ﺣﺎﻻﻡ ﺗَﻨﮓِ ﻏﺮﻭﺑﻪ


ﭼﯿﺰﯼ ﺑﻪ ﺷﺐ ﻧﻤﻮﻧﺪﻩ

ﺑﻪ ﺳﻮﺯِ ﺗَﺐ ﻧﻤﻮﻧﺪﻩ


ﺑﻪ ﺟِﺴﺘﻦ ﻭ ﻭﺍﺟِﺴﺘﻦ

ﺗﻮ ﺣﻮﺽِ ﻧُﻘﺮﻩ ﺟِﺴﺘﻦ


ﺍﻻﻥ ﻏﻼﻣﺎ ﻭﺍﯾﺴﺎﺩﻥ

ﻛﻪ ﻣﺸﻌﻼ ﺭﻭ ﻭَﺭ ﺩﺍﺭﻥ


ﺑﺰﻧَﻦ ﺑﻪ ﺟﻮﻥِ ﺷﺐ، ﻇﻠﻤﺘﻮ ﺩﺍﻏﻮﻧﺶ ﻛﻨﻦ

ﻋﻤﻮ ﺯﻧﺠﯿﺮ ﺑﺎﻓﻮ ﭘﺎﻟﻮﻥ ﺑﺰﻧﻦ ، ﻭﺍﺭﺩِ ﻣﯿﺪﻭﻧﺶ ﻛﻨﻦ


ﺑﻪ جایی ﻛﻪ ﺷَﻨﮕﻮﻟﺶ ﻛﻨﻦ

ﺳﻜﻪ ی ﯾﻪ ﭘﻮﻟﺶ ﻛﻨﻦ


ﺩﺳﺖِ ﻫﻤﻮ ﺑﭽﺴﺒَﻦ

ﺩﻭﺭ ﯾﺎرو ﺑﺮﻗﺼَﻦ


" ﺣﻤﻮﻣﻚ ﻣﻮﺭﭼﻪ ﺩﺍﺭﻩ، ﺑﺸﯿﻦ ﻭ ﭘﺎﺷﻮ " ﺩﺭ ﺑﯿﺎﺭﻥ

" ﻗﻔﻞ ﻭ ﺻﻨﺪﻭﻗﭽﻪ ﺩﺍﺭﻩ، ﺑﺸﯿﻦ ﻭ ﭘﺎﺷﻮ " ﺩﺭ ﺑﯿﺎﺭﻥ


ﭘﺮﯾﺎ ! ﺑﺴﻪ ﺩﯾﮕﻪ، ﻫﺎﯼ هایِتون

ﮔﺮﯾﻪ ﺗﻭﻥ، ﻭﺍﯼ وایِتون


ﭘﺮﯾﺎ ﻫﯿﭽﯽ ﻧﮕﻔﺘﻦ، ﺯﺍﺭ ﻭ ﺯﺍﺭ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﻛﺮﺩﻥ ﭘﺮﯾﺎ !

ﻣﺚِ ﺍﺑﺮﺍﯼ ﺑﺎﻫﺎﺭ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﻛﺮﺩﻥ ﭘﺮﯾﺎ !

*** *** *** *** *** ***


ﭘﺮﯾﺎﯼِ ﺧﻂ ﺧﻄﯽ

ﻟُﺨﺖ ﻭ عریونْ ﭘﺎﭘَﺘﯽ


ﺷﺒﺎﯼ ﭼِﻠّﻪ ﻛﻮﭼﯿﻚ

ﻛﻪ تو ﻛﺮﺳﯽ ﭼﯿﻚ ﻭ ﭼﯿﻚ


ﺗﺨﻤﻪ ﻣﯿﺸﻜﺴﺘﯿﻢ ﻭ ﺑﺎﺭﻭﻥ ﻣﯽ ﺍﻭﻣﺪ

ﺻﺪﺍﺵ ﺗﻮ ﻧُﻮﺩﻭﻥ ﻣﯽ ﺍﻭﻣﺪ


ﺑﯽ ﺑﯽ ﺟﻮﻥ ﻗﺼﻪ ﻣﯽ ﮔﻒ

ﺣﺮﻓﺎﯼ ﺳﺮ ﺑَﺴّﻪ ﻣﯽ ﮔﻒ


ﻗﺼﻪ ی ﺳﺒﺰِِ ﭘﺮﯼ

ﺯﺭﺩ ِﭘﺮﯼ


ﻗﺼﻪ ی ﺳﻨﮓِ ﺻﺒﻮﺭ، ﺑُﺰ ﺭﻭﯼ ﺑﻮﻥ

ﻗﺼﻪ ی ﺩﺧﺘﺮِ ﺷﺎﻩِ ﭘَﺮﯾﻮﻥ


ﺷﻤﺎیین ﺍﻭﻥ ﭘﺮﯾﺎ !

ﺍﻭﻣﺪﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻣﺎ !


ﺣﺎﻻ ﻫِﯽ ﺣﺮﺹ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﯾﻦ، ﺟﻮﺵ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﯾﻦ

ﻏُﺼﻪ ی ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﯾﻦ


ﻛﻪ ﺩﻧﯿﺎﻣﻮﻥ ﺧﺎﻝْ ﺧﺎﻟﯿﻪ

ﻏﺼﻪ ﻭ ﺭﻧﺞِ ﺧﺎﻟﯿﻪ


ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻣﺎ ﻗِﺼﻪ ﻧﺒﻮﺩ

ﭘﯿﻐﻮﻡِ ﺳﺮ ﺑﺴّﻪ ﻧﺒﻮﺩ


ﺩﻧﯿﺎﯼِ ﻣﺎ ﻋَﯿﻮﻧﻪ

ﻫﺮ ﻛﯽ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺩ ﺑﺪﻭﻧﻪ


ﺩﻧﯿﺎﯼِ ﻣﺎ ﺧﺎﺭ ﺩﺍﺭﻩ

ﺑﯿﺎﺑﻮﻧﺎﺵ ﻣﺎﺭ ﺩﺍﺭﻩ


ﻫﺮ ﻛﯽ ﺑﺎﻫﺎﺵ ﻛﺎﺭ ﺩﺍﺭﻩ

ﺩﻟﺶ ﺧﺒﺮﺩﺍﺭ ﺩﺍﺭﻩ


ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻣﺎ ﺑﺰﺭﮔﻪ

ﭘﺮ ﺍﺯ ﺷﻐﺎﻝ ﻭ ﮔﺮﮔﻪ


ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻣﺎ - ﻫِﯽ ﻫِﯽ ﻫِﯽ !

ﻋﻘﺐِ ﺁﺗﯿﺶ - ﻟِﯽ ﻟِﯽ ﻟِﯽ !


ﺁﺗﯿﺶ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﯼ ﺑﺎﻻ ﺗﺮَﻙ

ﺗﺎ ﻛﻒِ ﭘﺎﺕ ﺗَﺮَﻙ ﺗَﺮَﻙ


ﺩﻧﯿﺎﯼِ ﻣﺎ ﻫﻤﯿﻨﻪ

ﺑﺨﻮﺍﯼ ﻧﺨﻮﺍﻫﯽ ﺍﯾﻨﻪ


خُب، ﭘﺮﯾﺎﯼ ﻗﺼﻪ !

ﻣﺮﻏﺎﯼ پَر ﺷﯿﻜﺴّﻪ


ﺁﺑِﺘﻮﻥ ﻧﺒﻮﺩ، ﺩﻭﻧِﺘﻮﻥ ﻧﺒﻮﺩ؟

ﭼﺎﺋﯽ ﻭ ﻗﻠﯿﻮﻥ ﺗﻮﻥ ﻧﺒﻮﺩ؟


ﻛﯽ ﺑِﺘﻮنْ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﺑﯿﺎﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻣﺎ

ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻭﺍﻭﯾﻼﯼ ﻣﺎ


ﻗﻠﻌﻪ ی ﻗِﺼﻪ ﺗﻮﻧﻮ ﻭِﻝ ﺑﻜﻨﯿﻦ

ﻛﺎﺭﺗﻮﻧﻮ ﻣﺸﻜﻞ ﺑﻜﻨﯿﻦ؟


ﭘﺮﯾﺎ ﻫﯿﭽﯽ ﻧﮕﻔﺘﻦ، ﺯﺍﺭ ﻭ ﺯﺍﺭ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﻛﺮﺩﻥ ﭘﺮﯾﺎ

ﻣﺚِ ﺍﺑﺮﺍﯼ ﺑﺎﻫﺎﺭ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﻛﺮﺩﻥ ﭘﺮﯾﺎ

*** *** *** *** *** ***


ﺩَﺱ ﺯﺩﻡ ﺑﻪ ﺷﻮﻧﻪ ﺷﻮﻥ

ﻛﻪ ﻛﻨﻢ ﺭَﻭﻭﻧﻪ ﺷﻮﻥ


ﭘﺮﯾﺎ ﺟﯿﻎ ﺯﺩن، ﻭﯾﻎ ﺯﺩﻥ ، ﺟﺎﺩﻭ ﺑﻮﺩﻥ ﺩﻭﺩ ﺷﺪﻥ

ﺑﺎﻻ ﺭﻓﺘﻦ ﺗﺎﺭ ﺷﺪﻥ ، ﭘﺎﺋﯿﻦ ﺍﻭﻣﺪﻥ ﭘﻮﺩ ﺷﺪﻥ


ﭘﯿﺮ ﺷﺪﻥ ، ﮔﺮﯾﻪ ﺷﺪﻥ

ﺟﻮﻭﻥ ﺷﺪﻥ، ﺧﻨﺪﻩ ﺷﺪن


ﺧﺎﻥ ﺷﺪﻥ ، ﺑﻨﺪﻩ ﺷﺪﻥ

ﺧﺮﻭﺱِ ﺳَﺮ ﻛﻨﺪﻩ ﺷﺪﻥ


ﻣﯿﻮﻩ ﺷﺪﻥ ﻫَﺴّﻪ ﺷﺪﻥ

ﺍﻧﺎﺭِ ﺳَﺮ ﺑﺴّﻪ ﺷﺪﻥ


ﺍﻣﯿﺪ ﺷﺪﻥ ، ﯾأﺱ ﺷﺪﻥ

ﺳﺘﺎﺭﻩ ی ﻧﺤﺲ ﺷﺪﻥ


ﻭﻗﺘﯽ ﺩﯾﺪﻥ ﺳﺘﺎﺭﻩ

به ﻣﻦ ﺍﺛﺮ ﻧﺪﺍﺭﻩ


ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ ﻭ ﺣﺎﺷﺎ ﻣﯽ ﻛﻨﻢ

ﺑﺎﺯﯼ ﺭﻭ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻣﯽ ﻛﻨﻢ


ﻫﺎﺝ ﻭ ﻭﺍﺝ ﻭ ﻣَﻨﮓ ﻧﻤﯽ ﺷﻢ

ﺍﺯ ﺟﺎﺩﻭ ﺳﻨﮓ ﻧﻤﯽ ﺷﻢ


ﯾﻜﯿﺶ ﺗُﻨﮓِ ﺷﺮﺍﺏ ﺷﺪ

ﯾﻜﯿﺶ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﺁﺏ ﺷﺪ


ﯾﻜﯿﺶ ﻛﻮﻩ ﺷﺪ ﻭ ﺯُﻕ ﺯﺩ

ﺗﻮ ﺁﺳﻤﻮﻥ ﺗُﺘُﻖ ﺯﺩ


ﺷﺮﺍﺑﻪ ﺭﻭ ﺳﺮ ﻛﺸﯿﺪﻡ

ﭘﺎﺷﻨﻪ ﺭﻭ ﻭَﺭ ﻛﺸﯿﺪﻡ


ﺯﺩﻡ ﺑﻪ ﺩﺭﯾﺎ ﺗَﺮ ﺷﺪﻡ

ﺍﺯ ﺁﻥ ﻭﺭﺵ ﺑﻪ ﺩَﺭ ﺷﺪﻡ


ﺩُﻭﯾﺪﻡ ﻭ ﺩُﻭﯾﺪﻡ

ﺑﺎﻻﯼ ﻛﻮﻩ ﺭﺳﯿﺪﻡ


ﺍﻭﻥ ﻭَﺭِ ﻛﻮﻩ ﺳﺎﺯ ﻣﯽ ﺯﺩﻥ

ﻫﻤﭙﺎﯼ ﺁﻭﺍﺯ ﻣﯽ ﺯﺩﻥ


ﺩَﻟَﻨﮓ ﺩَﻟَﻨﮓ، ﺷﺎﺩ ﺷﺪﯾﻢ

ﺍﺯ ﺳِﺘﻢ ﺁﺯﺍﺩ ﺷﺪﯾﻢ


ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺧﺎﻧﻢ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﻛﺮﺩ

ﻛﻠﯽ ﺑﺮﻧﺞ ﺗﻮ ﺁﺏ ﻛﺮﺩ


ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺧﺎﻧﻮﻡ! ﺑﻔﺮﻣﺎﺋﯿﻦ !

ﺍﺯ ﺍﻭﻥ ﺑﺎﻻ ﺑﯿﺎﯾﻦ ﭘﺎﺋﯿﻦ


ﻣﺎ ﻇﻠﻤﻮ ﻧِﻔﻠﻪ ﻛﺮﺩﯾﻢ

آزادی رو قِبله کردیم


ﺍﺯ ﻭﻗﺘﯽ ﺧَﻠﻖ ﭘﺎ ﺷﺪ

ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎﻝِ ﻣﺎ ﺷﺪ


ﺍﺯ ﺷﺎﺩﯼ ﺳﯿﺮ ﻧﻤﯽ ﺷﯿﻢ

ﺩﯾﮕﻪ ﺍﺳﯿﺮ ﻧﻤﯽ ﺷﯿﻢ


ﻫﺎ ﺟِﺴﺘﯿﻢ ﻭ ﻭﺍﺟِﺴﺘﯿﻢ

ﺗﻮ ﺣﻮﺽِ ﻧُﻘﺮﻩ ﺟِﺴﺘﯿﻢ


ﺳﯿﺐِ ﻃﻼ ﺭﻭ ﭼﯿﺪﯾﻢ

ﺑﻪ ﺧﻮﻧﻪ ﻣﻮﻥ ﺭﺳﯿﺪﯾﻢ

*** *** *** *** *** ***


ﺑﺎﻻ ﺭﻓﺘﯿﻢ ﺩﻭﻍ ﺑﻮﺩ

ﻗﺼﻪ ی بیبیمْ ﺩﺭﻭﻍ ﺑﻮﺩ


ﭘﺎﺋﯿﻦ ﺍﻭﻣﺪﯾﻢ ﻣﺎﺳﺖ ﺑﻮﺩ

ﻗﺼﻪ ی ﻣﺎ ﺭﺍﺳﺖ ﺑﻮﺩ


ﻗﺼﻪ ی ﻣﺎ ﺑﻪ ﺳَﺮ ﺭﺳﯿﺪ

ﻏَﻼﻏﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﻧﻪ ﺵ ﻧﺮﺳﯿﺪ


ﻫﺎﭼﯿﻦ ﻭ ﻭﺍﭼﯿﻦ

ﺯﻧﺠﯿﺮﻭ ﻭَﺭﭼﯿﻦ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

ADS