یک نفر دلش شکسته بود
یک نفر دلش شکسته بود
توی ایستگاه استجابت دعا
منتظر نشسته بودمنتتظر،ولی دعای او
دیر کرده بود
او خبر نداشت که دعای کوچکش
توی چار راه آسمانپشت یک چراغ قرمز شلوغ
گیر کرده بود
او نشست و باز هم نشستروزها یکی یکی
از کنار او گذشت
روی هیچ چیز و هیچ جا
از دعای او اثر نبودهیچ کس
از مسیر رفت و آمد دعای او
با خبر نبودبا خودش فکر کرد
پس دعای من کجاست؟او چرا نمی رسد؟
شاید این دعا
راه را اشتباه رفته است!پس بلند شد
رفت تا به آن دعا
راه را نشان دهدرفت تا که پیش از آمدن برای او
دست دوستی تکان دهدرفت
پس چراغ چار راه آسمان سبز شدرفت و با صدای رفتنش
کوچه های خاکی زمین
جاده های کهکشان
سبز شداو از این طرف، دعا از آن طرف
در میان راه
باهم آن دو رو به رو شدنددست توی دست هم گذاشتند
از صمیم قلب گرم گفت و گو شدندوای که چقدر حرف داشتند
برفها
کم کم آب می شودشب
ذره ذره آفتاب می شود
و دعای هر کسی
رفته رفته توی راه
مستجاب می شود …عوامل تولید:
شعر: عرفان نظرآهاری
دکلمه، میکس و مسترینگ: اعظم سراجیان
طراح کاور: پریا نقیلو